ഒരുപാട് പുസ്തകങ്ങള്‍ ഞാന്‍ വായിക്കാറുണ്ടായിരുന്നു. ചെറുകഥകള്‍ ആണ് കൂടുതല്‍ ഇഷ്ട്ടം. അങ്ങനെ ജനിച്ച ആഗ്രഹമാണ് കഥയെഴുതുക എന്നത്. എന്ന് വച്ചാല്‍ വലിയ വാര്‍ത്ത പ്രാധാന്യമുള്ള വിഷയങ്ങള്‍ ഒന്നുംമല്ല, ചെറിയ ചെറിയ ആരും കാണാത്ത വിഷയങ്ങള്‍ അതുപോലെ കണ്ടാലും ശ്രേധിക്കാതെ പോകുന്ന വിഷയങ്ങള്‍ ഇതെല്ലം ചേര്‍ത്തും ചേര്‍ക്കാതെയും
ഒരു പിടി കഥകള്‍ എഴുതുവാനാണ് ഞാന്‍ ഇഷ്ട്ടപെട്ടത്.
ഒരിക്കല്‍ അതായതു എഴുതുവാനുള്ള ആക്രാന്തം മൂത്ത് നടക്കുന്ന സമയം, ഞാന്‍ എന്റെ അനുജനും കൂടി lurdh hospital വരെ ഒന്ന് പോയി അവിടെ അപ്പുപ്പനെ അഡ്മിറ്റ്‌ ചെയ്തിട്ടുണ്ട് വയറിനു പാടില്ല (ഹെര്‍ണിയ) അതാണ് രോഗം. വേദന കൂടിയിട്ടു അഡ്മിറ്റ്‌ ചെയ്തിരിക്കുകയാണ് തലേന്ന് രാത്രി ആണ് അഡ്മിറ്റ്‌ ചെയ്തത് . ഇതിനു മുന്‍പ് ഇതുപോലെ വയറു വേദന വന്നിട്ട് അഡ്മിറ്റ്‌ ചെയ്തതാണ് അന്ന്‍ ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞതാണ്‌ ഒപരേഷേന്‍ വേണ്ടി വരുമെന്ന് അന്ന്‍ അപ്പുപ്പന് പേടി ആയതുകൊണ്ട് അത് മാറ്റി വച്ചതാണ്
ഇന്നിപ്പോ സഹിക്കാന്‍ വയാതെ വന്നപ്പോ അപ്പുപ്പന് രണ്ടു കല്പിച് അഡ്മിറ്റ്‌ ആയതാണ് "ഒപരേഷേന്‍ എങ്കില്‍ ഒപരേഷേന്‍"
അങ്ങനയാണ്‌ ഞാനും അനുജനും കൂടി അപ്പുപ്പനെ കാണാന്‍ പോകുന്നത് അന്ന്‍ എനിക്ക് അവിടെ നിന്ന് കഥ എഴുതുവാനുള്ള ഒരുപാടു സംഭവങ്ങള്‍ കിട്ടി. ഞാന്‍ ആകെ ത്രില്ലില്‍ ആണ് എവിടാ തിരിഞ്ഞാലും കഥയ്ക്കുള്ള ഒരു കഷണം കിട്ടുന്നുണ്ട്. എല്ലാം മനസിലിട്ട്‌ കൂട്ടികിഴിക്കുകയാണ്, എങ്ങനാ തുടങ്ങണം എവിടാ തുടങ്ങണം എവിടാ കൊണ്ട് പോയി അവസാനിപ്പിക്കണം എന്നൊക്കെ ഭയങ്കര ആലോചനയില്‍ ആണ്. ഫുള്‍ പ്ലന്നിംഗ് ആണ്. പ്ലന്നിംഗ് എല്ലാം നല്ല രീതിയില്‍ തനെ നടക്കുകയാണ് അതിനൊപ്പം തനെ എന്റെ മനസ് ഒച്ചയില്ലാതെ പൊട്ടിച്ചിരിക്കുകയാണ് . എങ്ങനാ ചിരിക്കാതിരിക്കും കിടിലന്‍ കഥകളെ ഞാന്‍ പ്ലാന്‍ ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. പൊതുവേ നര്‍മം ഇഷ്ട്ടപെടുന്നത് കൊണ്ടായിരിക്കണം അവിടെ ഉള്ള എല്ലാവരുടെയും പെരുമാറ്റത്തില്‍ എനിക്ക് ചെറിയ കോമാളിത്തരം ഉണ്ടെന്നു തോന്നി. ചിലപ്പോ എന്റെ മാത്രം തോന്നലായിരിക്കാം എന്തയാലും ഞാന്‍ നന്നേ രസിച്ചു. രസിക്കുക മാത്രമല്ല അനിയനോട് പറഞ്ഞു ചിരിക്കുകയും ചെയ്തു.
ആ സമയത്ത് ആണ് ആന്റി എന്നോട് ചായ മേടിച്ചു കൊണ്ട് വരാന്‍ പറഞ്ഞത് ഞനും അനിയനും കൂടി നേരെ താഴത്തേക്ക്‌ പോയി. പോകുന്ന വഴിക്കെല്ലാം സുന്ദരികളയതും അല്ലാത്തതും ആയ നഴ്സുമാര്‍ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടക്കുന്നുണ്ട്. അവരെയെല്ലാം നോക്കി ആസ്വദിച്ചു കൊണ്ടാണ് ഞങ്ങളുടെ പോക്ക്. ഈ പോകുന്ന വഴിക്ക് വല്ല കഥയ്ക്കുള്ള കഷണവും കിട്ടുമോ എന്നും ഞന്‍ നോക്കുന്നുണ്ട്.
അപ്പൊഴാണ് ഞാന്‍ അവളെ കണ്ടത്!! ആരെ എന്നല്ലേ..പറയാം പക്ഷെ അവളുടെ പേരും നാളും ഒന്നും എനിക്കറിയില്ല. അന്നാലും കണ്ടു പരിജയം ഉണ്ട്. എന്റ നാട്ടില്‍ തനെയാണ്‌ അവളുടെ വീടും. അവളുടെ വീട് എനിക്കറിയില്ല പക്ഷെ ഒരു ആങ്ങള ഉണ്ടെന്നു എനിക്കറിയാം , അത് അറിഞ്ഞിരിക്കണമല്ലോ!!
ഞന്‍ പ്ലസ്‌ ടുവിനു പഠിക്കുമ്പോള്‍ അവള് എട്ടാം ക്ലാസ്സില്‍ പഠിക്കുകയായിരുന്നു . അന്നൊക്കെ എപ്പോഴും ഞങ്ങളുടെ മുന്നിലുടെ അവള് ലേഡി ബേര്‍ഡ് സൈക്കിളില്‍ കാല്‍ എത്തിച്ചു ചവിട്ടി നടക്കുമായിരുന്നു. അന്നൊന്നും ഞങ്ങള്‍ അവളെ ശ്രേദിചിരുന്നില്ല.അല്ല ശ്രേദിക്കുവാനും മാത്രം അവള് ഒന്നും ആയിരുന്നില്ല. ഇന്ന് അങ്ങനയല്ല അവള് വളര്‍ന്നു വലുതായി , ശ്രേധികെണ്ടിയിരിക്കുന്നു!! അതിനുള്ളതെല്ലാം ഇന്ന് അവള്‍ക്ക് ഉണ്ട്. നല്ല നീണ്ട കണ്ണന് അവളുടേത്‌ ചമ്പക്ക പോലത്തെ മൂക്ക്, റോസാപൂ ഇതള് പോലത്തെ ചുണ്ടുകള്‍, ആപ്പിള്‍ പോലത്തെ കവിളുകള്‍ മൊത്തത്തില്‍ നോക്കിയാല്‍ കണ്ടിച്ചു തിന്നാന്‍ തോന്നുന്ന ഒരു രൂപം. സത്യം പറഞ്ഞാല്‍ എനിക്ക് കടി കൊടുക്കുവാന്‍ തോന്നി. എന്ത് ചെയാന്‍ ഹോസ്പിറ്റല്‍ ആയി പോയില്ലേ. വേണ്ട എന്ന് വച്ച് മാത്രമല്ല അവളുടെ കൂടെ ഒരുത്തന്‍ ഇരിപ്പുണ്ട്. അത് ആരാണെന്നു എനിക്കറിയില്ല എന്തായാലും ആങ്ങള അല്ല. ഞാന്‍ അവരുടെ മുന്നിലുടെ കടന്നു പോകുന്ന വഴി അവനെ സുക്ഷിച്ചു നോക്കി ഒരു കപൂര്‍ ലുക്ക് കാണാന്‍ വലിയ ഗുണമൊന്നുമില്ല. അവനേതോ കച്ചരയനെന്നു അവന്ട മുഖത്ത് താനെ എഴുതി വച്ചിട്ടുണ്ട്. എങ്കിലും അവളുടെ കൂടെ ഇരിക്കുന്നത് എന്തിനാ ?
എനിക്ക് മനസ്സില്‍ ഒരായിരം ചോദ്യങ്ങള്‍ ഉതിര്‍ന്നു, " അവന്‍ ആരായിരിക്കും? എന്തിനായിരിക്കും അവളുടെ കൂടെ ഇരിക്കുന്നത്? എന്തിനായിരിക്കും അവര് ഒരുമിച്ചു ഡോക്ടറെ കാണാന്‍ വന്നിരിക്കുന്നത്? അങ്ങനെ അങ്ങനെ നീളുന്നു ചോദ്യങ്ങളുടെ പട്ടിക. ഞാന്‍ കുറെ നേരം അവിടെ തനെ ചുറ്റി പറ്റി നിന്ന് അവരെ നിരിക്ഷിക്കുകയാണ്, ചോദ്യങ്ങള്‍ക്ക് എല്ലാം ഉത്ടരം കണ്ടെത്തണ്ടേ. എനിക്കവന്റെ മുഖം കാണുമ്പോള്‍ വെറുതെ ദേഷ്യം കൂടി കൂടി വരുന്നു. ഞന്‍ മനസ്സില്‍ അവനെ ചിത്ത പറയുകയാണ്. അങ്ങന വിട്ടാല്‍ പറ്റില്ലാലോ. അവസാനം ഞാന്‍ ചായ മേടിക്കാന്‍ പോയി, ചായ മേടിച്ചു കൊടുത്തിട്ട് പിന്ന വന്നു നിരിക്ഷിക്കാം ഇതായിരുന്നു ഉദ്ദേശം. അങ്ങന ചായമെടിച്ചു ഞാന്‍ തിരിച്ചു വാര്‍ഡില്‍ ചെന്ന് അപ്പുപ്പന് ചായ കൊടുത്തു. അപ്പോള്‍ അതാ അവിടെ ഒരു സുന്ദരിയായ നേഴ്സ് വന്നിരിക്കുന്നു. തൊട്ടു അപ്പുറത്തുള്ള ആളുടെ അടുത്ത് വന്നതാണ്‌ അയാളെ ശുശ്രുഷിച്ച ശേഷം നേഴ്സ് തിരിച്ചു നടന്നപ്പോള്‍ അവര് എന്നയും ഞാന്‍ അവരെയും നോക്കി ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകള്‍ തമ്മില്‍ പരസ്പരം ഉടക്കി. ഞാന്‍ പെട്ടന്ന് മനസ്സില്‍ നിന്ന് ഒരു ഉമ്മ ആ നേഴ്സിനു നല്‍കി. ആരും അറിയാതെ എന്റെ മനസ് മാത്രം അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് ഒരു ഉമ്മ. നേഴ്സിനു അത് കൊണ്ടതുപോലെ എനിക്ക് തോന്നി അവര് പെട്ടന്ന് തനെ തല വെട്ടിച്ചു നടന്നു. എങ്കിലും വിട്ടു കളയാന്‍ ഞാന്‍ തയാറായില്ല ഞാന്‍ അവര തനെ നിരിക്ഷിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു. ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിക്കുന്നു എന്ന് കണ്ടപ്പോള്‍ അവള്‍ക്കു ഉത്തരവാതിത്വം കൂടി. പിന്നെ ഓടി നടന്നു പണിയാണ്. ഭയങ്കര പണി !! വെറുതെ അങ്ങോട്ട്‌ നടക്കുന്നു ഇങ്ങോട്ട് നടക്കുന്നു. നില്ക്കാന്‍ സമയമില്ലാതെ പോലെയാണ് നടപ്പ് അപ്പുറത്തെ ആളുടെ ഗ്ലുക്കോസ് കുപ്പി വെറുതെ ഇളക്കി നോക്കിയിട്ട് പോകുന്നു. എല്ലാവരോടും വിശേഷം അന്വഷിക്കുന്നു അങ്ങനെ പോകുന്നു പ്രക്രിയകള്‍. എന്തായാലും അവരെ അതികം നേരം, എനിക്ക് സഹിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല മാത്രമല്ല താഴെയുള്ള നമ്മുടെ സുന്ദരി കുരുംബിയുടെ കാര്യം ഓര്മ വരുകയും ചെയ്തു. ഞാനും അനുജനും കൂടി നേരെ അങ്ങോട്ട്‌ പോയി, അവള് പോയോ ആവോ ? മനസിന്‌ ഒരു അസോസ്തഥാ എന്താണോ എന്തോ വേഗം തനെ താഴെ എത്തി അവളിരുന്നു സ്ഥലത്ത് അവളെ കാണാനില്ല !! അയ്യോ അവലെങ്ങോട്ടു പോയി...മനസ്സില്‍ പെട്ടന്ന് ഒരു വെപ്രാളം അനുഭവപെട്ടു. ഞാന്‍ തലങ്ങും വെലങ്ങും പരതി നോക്കി. കാണാനില്ല!! ഛെ!! നഷ്ട്ടപെട്ടു..ഞാന്‍ വേഗം തനെ പുറത്തേക്കു ഓടി,
ഹാ അതാ അവള് പോകുന്നു കൂടെ അവനില്ല അവന്‍ മറ്റൊരുത്തനെ കൂടി ബൈക്ക് എടുക്കാന്‍ പാര്‍ക്കിംഗ് ഏരിയയിലേക്ക് പോകുകയാണ്. ഞാന്‍ രണ്ടു പേരെയും ശ്രദ്ധിച്ചുകൊണ്ടു അവിടെ നിന്നു. അവള് നേരെ ബസ്‌ സ്റ്റൊപ്പിലെക്കാന് പോയത് അവനെ തിരിഞ്ഞു പോലും നോക്കുന്നില്ല. അവനാകട്ടെ മറ്റേ കുട്ട്കരെനേം കൂട്ടി ബൈക്കിനു പുറത്തേക്കു പോവുകയും ചെയ്തു. രണ്ടുപേരും അവരവരുടെ പാട്ടിനു പോയി എന്നിട്ടും ഞാന്‍ അവിടെ നോക്കി നിക്കുകയാണ്..എന്നാലും അവന്‍ അവളുടെ ആരായിരിക്കും ഇതാണ് ഇപ്പഴും എന്റ ചിന്ത. കൂടെ അനുജനും ഉണ്ട് അവനും ഒന്നും മനസിലായില്ല. എങ്കിലും എനിക്ക് എന്തൊക്കയോ മനസിലായത് പോലെ അവസാനം ഒരു സാധാരണ കേരളിയനെ പോലെ ഞന്‍ തനെ എല്ലാം എന്റെ സ്വന്തം ഭാവനയില്‍ രൂപപെടുത്തി എടുക്കുകയാണ് - "അവര് രണ്ടുപേരും കാമുകി കാമുകന്മാരാണ്, അവരുടെ പ്രണയ ദിനങ്ങള്‍ അവര് ആകൊഷിച്ചു. അവര് ഒരുമിച്ചു പടത്തിന് പോക്കും പാര്‍ക്കില്‍ പോക്കും ആയിരുന്നു. പല പല കുള്‍ ബാറുകളില്‍ അവര് അവരുടെ ദാഹം അകറ്റാന്‍ മുട്ടിയിരുന്നു. വെയിലും മഴയും അവര് ഒരുമിച്ചു ആസ്വദിച്ചു. സന്തോഷവും ദുഖവും പങ്കു വെച്ചു. അങ്ങനെ പ്രണയത്തിന്റെ ഏറ്റവും സുന്ദരമായ എന്കാന്ത ഒരു കമനിയ നിമിഷത്തില്‍ അവര് പരസ്പരം എല്ലാം മറന്നു ഒന്നായി മാറി. മനസും ശരിരവും അവര് പരസ്പരം കായ്‌ മാറി. മനസിന്റെ സന്തോഷവും ശരിരത്തിന്റെ ചൂടും അവര് പരസ്പരം അറിഞ്ഞു. അങ്ങനെ അവള് ഗര്‍ഭണി ആയി. അത് ഇല്ലാതാക്കുവാന്‍ ആണ് അവര് ഒരുമിച്ചു ഇവിടെ വന്നത്". അനുജന്‍ അപ്പോഴും എന്റ മുഖത്തോടും നോക്കി നില്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാന്‍ എന്താ പറയുന്നത് എന്ന് അറിയാന്‍ കാത്തുനില്‍ക്കുകയാണ് അവന്‍. ഇങ്ങനയുള്ള വിഷയത്തിലോക്കെ അവനും നല്ല കമ്പം ആണ്. ഞാന്‍ ഊഹി ചെടുത്തത് സത്യമാണോ നുണയാണോ എന്ന് എനിക്കറിയില്ല. ശരാശരി ഒരു കേരളിയനെ പോലെ ചിന്തിച്ചു അത്ര തനെ. എന്റ ഉഹപോഹത്തില്‍ എനിക്ക് വിശ്വാസം ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് ഞാന്‍ അനുജനോട് ഒന്ന് പറഞ്ഞില്ല. അവനയും കൂടി നേരെ ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു. അവരിരുന്ന സ്ഥലം എത്തിയപ്പോ ഞാന്‍ വെറുതെ അവിടെ ഏതു വിഭാഗത്തില്‍ പെട്ട ഡോക്ടര്‍ ആണെന്ന് നോക്കി, ഹഹ അത് കണ്ണിന്റെ ഡോക്ടര്‍ ആണെന്ന് അപ്പോഴനെനിക്ക് മനസിലായത്. അവളുടെ മനോഹരമായ കനിനു എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടാവും അതായിരിക്കും അവരിവിടെ വന്നത്, ഛെ!! ഞാന്‍ വെറുതെ കാട് കയറി ചിന്തിച്ചു. ഛെ ഛെ !! മോശമായിപോയി . എന്തായാലും അനുജനോട് അവരകുറിച്ചു വേണ്ടാത്തത് ഒന്നും പറയാതിരുന്നത് നന്നായി ഇല്ലെങ്കില്‍ അവന്‍ എല്ലാവരോടും ഇത് പറഞ്ഞു നടന്നനേ. അവസാനം ആ സുന്ദരിയായ കുട്ടിയുടെ ജീവിതം തനെ നാശമയനെ. ഹോ അങ്ങന വച്ച് നോക്കുമ്പോ ഞാന്‍ എന്തോരു നല്ല പുണ്യ കര്‍മമാണ് ചെയ്തത്. വെറുതെ ഇങ്ങന ചിന്തിച്ചാണ് പലരും ഗോസ്സിപ്പ് ഉണ്ടാക്കുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി .എത്ര പേരുടെ ജീവിതമാണ്‌ ഗോസിപ്പുകള്‍ വഴി ഇല്ലാതാവുന്നത്. എത്ര പേരാണ് നാട് വിടുന്നത്. എന്തായാലും അത്തരത്തില്‍ ഒരു ഗോസിപ്പ് ഞാന്‍ പറയാതിരുന്നതില്‍ എനിക്ക് എന്നോട് തനെ ഒരു അഭിമാനം തോന്നി.ഞാന്‍ എന്നാ തനെ അഭിനന്തിച്ചു. ഞാന്‍ എന്തോ വലിയ കാര്യം ചെയ്തമാട്ടില്‍ ഒരു ദീര്‍ഘ ശ്വാസം വിട്ടു കൊണ്ട് പിന്നെയും നടക്കുവാന്‍ തുടങ്ങി. അപ്പോഴും എന്റ കഥയെഴുതുവാനുള്ള ഉപബോധമനസു പലരെയും നിരിക്ഷിച്ചു കൊണ്ട് അടുത്ത ഗോസിപ്പുകള്‍ അനെഷിച്ചുകൊണ്ടു എന്നില്‍ നിന്നു മാറി നടന്നു.....
No comments:
Post a Comment